: Difference between revisions

MDX-20 er lítil 3 ása fræsivél frá Roland með XY vinnusvæði 203 mm x 152 mm, og Z ás 60 mm, vélin er með 10 watta spindil með 2 festingar sem taka 6 mm fræsitennur og 1/8 tommu (3,18mm) tennur og snúningshraða upp að 6500 s/m. Auk þess sem hægt er að setja snertinema í vélina og nota hana til að gera stafrænt líkan af hlut sem festur er á vinnuborðið (digitizer).

Fræsitennur sem eru til á verkstæðinu eru frá 0.40 mm til 3,15 mm flatar og með kúlu enda, einnig er hægt að nota v-tennur. Færsluhraði á tönn er frá 0,1-15 mm/sek. Og nákvæmni er 0,02 mm. (mynd) (tafla).

Efni sem vinna má í vélinni eru listuð í efnistöflu. (tafla).

Vélin er tengd með serial snúru við tölvuna, t.d. com1 port sem stillt er á 9600 baud gagnahraða. Rekill fyrir Windows er settur á tölvuna og svo forritið “MODELA player 4” sem er handhægt forrit til að stjórna vélinni. Það getur lesið skrár frá 3D hönnunarkerfum með skráarformin DXF, IGS, og STL.

Skipanir vélarinnar eru einfaldar teksta runur sem eru sendar á serial portið. Skipanirnar eru gjarnan vistaðar í skrá með endinguna .rml. Hér er dæmi: PA;PA;VS2;!VZ2;!MC1;!PZ-20,50;PU385,1240;PD367,1240;PD367,1229;!MC0; Vélin kann í raun tvo hluti, færa tönn á ákveðið hnit með verkfærið uppi (PU) og færa verfærið á ákveðið hnit með verfærið niðri (PD). Aðrar skipanir eru svo til að stilla færsluhraða og snúning á spindli. Mikilvægast er að velja réttan núll punkt fyrir x og y þar sem verkið á að hefjast og stilla z ás á réttan núll punkt þar sem tönnin snertir efnið.

FRÆSING:

Ef við erum með 3D módel af hlut sem við viljum smíða þá lesum við inn geometríu hlutarins í Modela forritið, þar getum við skalað módelið þannig að það passi í vélina og snúið því á alla kanta þannig að sú hlið snúi upp sem heppilegust er miða við að nota á fræsitönn í verkið en hún getur ekki skorið innhverf horn (sjá mynd).

Við límum með “double-tape” eða festum með öðrum hætti efnis kubb sem er með rúmmál rúmlega það sem módelið hefur á vinnuborð vélarinnar. Fræsitönnin er valin fyrir það efni sem notað er og vinnsluhraði ákveðinn.

Efni sem gjarnan eru notuð eru vax, viðartegundir og málmar. Athugið að harka efnisins sé í samræmi við fræsitönn og hraðastillingar, (sjá efnistöflu). Ekki er gott ef spónn frá fræsitönn fer að vindast utanum tönnina í miðju verki.

Munið að setja hlífina á vélina áður en vinnsla hefst.

Þegar fræsa á út þrívíðan hlut þarf að ákveða vinnusvæðið, það svæði sem á að skera utanaf, t.d. ef þetta á að vera steypumót þá getur verið gott að hafa fláa á útveggjum vinnusvæðisins. Einni þarf að gæta að því að fræsitönnin standi það langt niðurúr patrónu að patróna rekist ekki í hlutinn þar sem dýpst er farið.

Gætið einnig að því að tönnin endist út allt verkið því ekki er auðvelt að skipta um tönn í miðju verki.

Þegar búið er að stilla forritið á það efni sem vinna skal og þá tönn sem á að nota setur það upp kjörhraða sem notandi getur svo fínstillt. Ákveða þarf að vinna efnið niðurávið frá toppi og hve djúpt tönnin fer í hverri umferð (z ás).

Þá er að búa til ferlana fyrir vélina, ákveðið núllpunkt með því að færa handvirkt fræsitönnina á upphafsstað og slaka niður tönninni svo hún narti aðeins í efnið. Þá er búið til vinnsluferli sem sléttar efnið (planar), þá fer tönnin einn hring um útlínur vinnusvæðis og færir sig svo niður og grefur slétt yfirborð á vinnusvæðið með því að fara eins margar ferðir yfir efnið og þarf, færir sig oftast tæpa þá vegalengd sem tönnin sker í hverri ferð.

Næsta ferli er grófvinnsla, þá fer tönnin yfir vinnusvæðið og fer eins nálægt útlínu módelsins eins og tönnin leyfir og færir sig stöðug dýpra í efnið þar til dýpsta punkti er náð. Þá kemur fínvinnslan þar sem tönnin fer mjög margar ferðið um útlínur hlutarins og færir sig um mjög stutta vegalengd í hvert skipti, þetta getur tekið góða stund. Þegar fínvinnslu er lokið þá færir vélin sig í heimastöðu og hluturinn er tilbúinn.