MDX-20 er lítil 3 ása fræsivél frá Roland með XY vinnusvæði 203 mm x 152 mm, og Z ás 60 mm, vélin er með 10 watta spindil sem tekur 6 mm fræsitennur og 1/8 tommu tennur og snúningshraða upp að 6500 snm. Auk þess sem hægt er að setja snertinema í vélina og nota hana til að gera stafrænt líkan af hlut sem festur er á vinnuborðið (digitizer).

Fræsitennur sem eru til á verkstæðinu eru frá x-xmm flatar og x-xmm karbít kúlutennur, einnig smáar xxx v-tennur. Færsluhraði á tönn er frá 0,1-15 mm/sek. Og nákvæmni er 0,02 mm.

Vélin er tengd með serial snúru við tölvuna. Rekill fyrir Windows er settur á tölvuna og svo forritið “MODELA player 4” sem er handhægt forrit til að stjórna vélinni. Það getur lesið skrár frá 3D hönnunarkerfum með skráarformin DXF, IGS, og STL.

FRÆSING:

Ef við erum með 3D módel af hlut sem við viljum smíða þá lesum við inn geometríu hlutarins í Modela forritið, þar getum við skalað módelið þannig að það passi í vélina og snúið því á alla kanta þannig að sú hlið snúi upp sem heppilegust er miða við að nota á fræsitönn í verkið en hún getur ekki skorið innhverf horn (sjá mynd).

Við límum með “double-tape” eða festum með öðrum hætti efnis kubb sem er með rúmmál rúmlega það sem módelið hefur á vinnuborð vélarinnar. Fræsitönnin er valin fyrir það efni sem notað er og vinnsluhraði ákveðinn.

Efni sem gjarnan eru notuð eru vax, viðartegundir og málmar. Athugið að harka efnisins sé í samræmi við fræsitönn og hraðastillingar, (sjá efnistöflu). Ekki er gott ef spónn frá fræsitönn fer að vindast utanum tönnina í miðju verki.

Munið að setja hlífina á vélina áður en vinnsla hefst.

Þegar fræsa á út þrívíðan hlut þarf að ákveða vinnusvæðið, það svæði sem á að skera utanaf, t.d. ef þetta á að vera steypumót þá getur verið gott að hafa fláa á útveggjum vinnusvæðisins. Einni þarf að gæta að því að fræsitönnin standi það langt niðurúr patrónu að patróna rekist ekki í hlutinn þar sem dýpst er farið.

Gætið einnig að því að tönnin endist út allt verkið því ekki er auðvelt að skipta um tönn í miðju verki.

Þegar búið er að stilla forritið á það efni sem vinna skal og þá tönn sem á að nota setur það upp kjörhraða sem notandi getur svo fínstillt. Ákveða þarf að vinna efnið niðurávið frá toppi og hve djúpt tönnin fer í hverri umferð (z ás).

Þá er að búa til ferlana fyrir vélina, ákveðið núllpunkt með því að færa handvirkt fræsitönnina á upphafsstað og slaka niður tönninni svo hún narti aðeins í efnið. Þá er búið til vinnsluferli sem sléttar efnið (planar), þá fer tönnin einn hring um útlínur vinnusvæðis og færir sig svo niður og grefur slétt yfirborð á vinnusvæðið með því að fara eins margar ferðir yfir efnið og þarf, færir sig oftast tæpa þá vegalengd sem tönnin sker í hverri ferð.

Næsta ferli er grófvinnsla, þá fer tönnin yfir vinnusvæðið og fer eins nálægt útlínu módelsins eins og tönnin leyfir og færir sig stöðug dýpra í efnið þar til dýpsta punkti er náð.

Þá kemur fínvinnslan þar sem tönnin fer mjög margar ferðið um útlínur hlutarins og færir sig um mjög stutta vegalengd í hvert skipti, þetta getur tekið góða stund. Þegar fínvinnslu er lokið þá færir vélin sig í heimastöðu og hluturinn er tilbúinn.